Daha iyi olduğumu, göründüğümü mü düşünüyorsunuz? O zaman gerçekten aptal olmalısınız. Ama aptal olabilecek kadar beni tanımıyorsunuz zaten. Beni tanısaydınız da bir süre sonra varlığınıza katlanamıyor olurdum. Mutlaka gözüme batacak bir özelliğinizi bulurdum. Siz de belki biraz uğraşır sonra da usanırdınız. Tabi seviyeliyseniz. Yoksa bana saydırır, söver  ve benden nefret ederek giderdiniz. Ben tabi o her zamanki inatçı sessizliğimle yüzünüze bakardım. Bazı insanlar doğuştan şanslıdır bazıları doğuştan kaybedendir, bir de sonradan kendileri kaybeden olmayı seçenler vardır. Ama sonradan şanslı olamazsınız, o sadece bu aptal sistemin verdiği kararla mümkündür. Sizin bu konuda hiçbir söz hakkınız ve değeriniz yoktur. Ne demişler, yani tam olarak böyle değildi ama bir birim şans binlerce kilometre akılla eşdeğerdir. Şimdi derse gitmem gerekiyor, NEFRET EDİYORUM ama mecburum. Düşündükçe bir tiksintiyle titriyorum.